Час выйсці з сеткаў...

Карацей, зноў паўтаруся - шмат чаго адбылося і распавядаць няма аніякага сэнсу. Але самае галоўнае - я выйшла замуж і скончыла ўнівер. Менавіта зараз я адчуваю адказнасць за маё жыццё, але яна не адчуваецца цяжка, наадварот - вельмі лёгка. Я не магу паверыць, што я наўрэшце магу рабіць што хачу. У апошнія некалькі месяцаў я вырашыла, што хачу зрабіць штосьці сваё, штосьці звязанае з мовамі. Зараз ў мяне ёсць суполка, дзе я змяшчаю кантэнт для вывучэння брытанскай ангельскай, мне вельмі падабаецца. Я думаю, што трэба рабіць тое, што будзе падымаць табе кожную раніцу, тое, што будзе выклікаць ДРАЙВ кожны дзень. Я ведаю, што я вельмі маладая і ў мяне няма бізнэс аукацыі і шмат грошай, але гэта не мае значэння і я ВЕРУ у тое, што змагу зрабіць усе што заўгодна. НІКОЛІ нельга слухаць іншых людзей, калі яны кажуць негатыў, нават калі гэта твае самыя родные і блізкія людзі. НІКОЛІ нельга здавацца, калі штосьці не атрымліваецца. Я зараз чытаю кнігу, якая апісвае гісторыю бізнэса 30 брытанцаў і ведаеце, што? Няма аніводнага чалавека, у якога вось так з першага разу ўсё б атрымалася. Былі страшэнныя гісторыі пра страту грошай і асабістыя праблемы, але людзі знаходзілі выйсце менавіта таму, што яны трымаліся і не здаваліся. Яны верылі ў поспех і рабілі ўсё, каб яго дасягнуць. Што я гэтым хачу сказаць? Калі вы адчуваеце, што вы МОЖАЦЕ зрабіць штосьці, што вы былі зробленыя для чагосьці, што яшчэ не існуе - ідзіце і рабіце. Можа, у вас не атрымаецца сёння і заўтра. Можа быць, праз год вы будзеце сядзець і не ведаць, што рабіць. Але паверце - кожная хвіліна, якую вы траціце на думкі пра свой праэкт, кожнае дзеянне ўлічваецца. Можа быць ваш першы праэкт не атрымаецца, можа быць, пяты будзе так-сабе, але гэта ўсё вядзе да поспеху і, калі вы хочаце гэта зрабіць і сапраўды гатовыя ісці да апошняга, звыкнуцца з няўдачамі і ісці наперад - вы зробіце гэта.
А пра сеткі я кажу таму, што там менавіта вельмі многа людзей марнуюць час і кажуць тое, што вам непатрэбна чуць. Верце ў сабе і сваё меркаванне і вы будзеце вельмі шчаслівыя
Усім удачы і трывання!!! Хай да вас прыйдзе тая самая ідэя!!!
P.S. The book is called My Big Idea by Rachel Bridge!

---

трансерфинг

у меня много нового вообще.
позавчера я заработала свои первые деньги! целых 50 тыщ. а ещё я провела время с тобой))), и мы вместе получили просто бесценный урок общения. очень рада, что пошла сниматься в массовку.
продолжаю читать карнеги. очень увлекает. главное, что всё сразу можно делать на практике и очень интересно читать из-за исторических фактов, я сразу захотела вспомнить историю, пошла в библиотеку и взяла кучу книг. буду образовываться дальше))
мне кажется, или я много времени трачу на общение? но общаться это же так интересно.. жалко, что иногда это утомляет немного. и жалко, что нужно всё таки заниматься собой. в общем, я пока что не могу найти границу между общением и собой. надеюсь, с учёбой она придёт.
а ещё а почему-то скучаю по мэтью. вспоминаю про него каждый день. надо бы ему позвонить и встретиться, но что-то руки не доходят. как же я хочу вернуть ту октябрьскую субботу 2010 в парке с осенними листьями и энди уильямсом у меня в наушниках. если бы люба сейчас спросила у меня "а ты бы хотела поговорить с той соней?" я бы ответила Да!!. я бы сказала выбить всю дурь из головы и идти с ним на свидание после 1-ого звонка))) какой бред, ну честное слово.
а ещё я продолжаю много есть. наверное должен придти человек из будущего с фотографией меня толстой и некрасивой, чтобы я перестала. теперь я понимаю людей, которые не могут бросить курить. ведь много есть это то же самое что и курить?
а вообще надо бы вот взять ежедневник и написать туда дату, когда вернуть книжки, чтобы не опоздать. и больше никогда не опаздывать на занятия. и делать с вечера такие вещи, как подбор одежды, заплечник и продумывание еды на завтрак. а ещё было бы клёво попробовать ту систему с учёбой рано утром. и на танцы надо записаться. причём завтра. и сходить к акулисту. и к стоматологу. и к парикмахеру. и ещё купить белую рубашку и галстук нового цвета. прочитать несколько книг-таки до конца. и вот - прочитать книгу по тайм-менеджменту.
блин, дофига всего.
и ещё нужно написать кодекс клёвости и кодекс "нормальной сони" или "сони как следует" потому что я как то не как следует себя веду.
а ещё я нашла на курсе клёвого трансерфера - наверное это знак) там будет определённо оооочень клёво. вот после 1 приду и напишу.
да и вообще. я стала понимать слова Тани "с возрастом жизнь становится только лучше". это ооочень правда. если бы мне сказали, что в 17 лет будет так круто, я бы не переживала вообще никогда за все 16 лет. раньше жизнь была как будто чем-то обязательным что ли . даже сложно объяснить.
а теперь это приобрело смысл. просто живи и наслаждайся. я поняла это во время двухчасового катания на качелях. если исходить из этого правила, то это значит, что каждая секунда лучше той, что была. просто больше не о чем волноваться или расстраиваться. обо всём можно думать в своё время.
спасибо всем клёвым за них и меня и мне всё-таки кажется, что твоя роль имеет огромное значение. спасибо большое ещё раз(да, я знаю, что ты смущаешься!!). знаешь, я просто чувствую, что будет сложно поддерживать отношения на расстоянии, но я не буду вспоминать теда и скажу, что я этого хочу. потому что я правда очень тебя люблю но в любом случае я не буду расстраиваться и тебе тоже не советую, потому что тот, кто расстраивается, не получает мороженко!))
кажется, пока всё.

@музыка: metro station

@настроение: ничё так)

@темы: ты, универ, клёвое

---

хэлоў! сёння прыйшоў мой рэпет і штосьці я падумала што трэба брацца за вучобу ці хаця б карысныя справы, бо я проста НІФІГАНЕРАБЛЮ. затое паглядзела КІПІШЧУ фільмаў і сустрэлася са шмат кім і паразмаўляла са шмат кім. і яшчэ я даказала ,што я не філолаг(ну па-першае, бал па ЧГД больш за мовы, а па-другое, я ведаю гісторыю(УСЁ Ж ТАКІ!!!) ааааах як клёва та!!! і можа я такі пайду на бітлоў. а і з ежай трэба штосьці рабіць. я змагу? можа і так.ва ўнівер жа паступіла! ну карацей мы падумаем і вырашым. інакш 31 мяне ніхто не пазнае і вырашыць што я ўсё ж такі зацяжарыла ад каго-небудзь. можа быць я яшчэ напішу клёвый пост пра тое, як клёва адпачываць без вучобы і працы, каб потым глядзець падчас вучобы і рэлаксаваць.
прыемны быў вельмі дзень. і марозіва такое смачнае!! дзякуй

@музыка: надакучыла

@настроение: рэлаксуючае

@темы: адпачынак, сябры, клёва, марозіва

---

ах да.
я поступила в универ! часы и дни и недели и месяцы проведённые за книжками с надписью "цт сто баллов" а также отказ ровно от 14 свиданий дали свои неплохие результаты.
а ведь у меня мог бы быть парень фотограф похожий на мэтью беллами. (но зато у меня есть ты!
большая мечта номер один наконец-то осуществилась. крутотенюшка!!!

@музыка: немецкая

@настроение: -на том же уровне-

@темы: универ, опять таки ты, крутотенюшка

---

chinese food

недавно я нашла на мысль о настоящих друзьях. мы как то говорили с тобой о них и я сказала: "скажи, а вот сколько людей общаются со мной, потому что я клёвая? клёвая в смысле из-за души, потому что ты не такой, как любой другой. их можно пересчитать по пальцам - ты и яна. " и я пока что не передумала. кажется, что люди общаются просто потому что они ищут вот эту вот настоящую дружбу. спрашиваешь как дела, хотя не совсем интересно. а хуже всего когда тебе задают этот вопрос и ему пофиг на самом деле. и самое интересное, что это не только видно, но ещё можно почувствовать. и всегда очень хорошо чувствовала отношение человека ко мне и никогда не могла понять, что не так, когда он хорошо ко мне относиться( проводит время пишет и т д) а оказалось что мы наверное просто не дружили. потому что по-настоящему друг это когда есть какие то глупости, знакомые только вам, и когда они случаются вы созваниваетесь и вместе смеётесь. а потом долго вспоминаете. когда ты смотришь на этого человека и радуешься просто потому что есть именно он, с такой внешностью, с таким голосом, который так одевается, думает и говорит на каком то языке или знает что-то определённое. с которым можно смеяться до невозможности и говорить может не обязательно обо всём но много и постоянно интересно. это именно тот, кто переведёт твой статус с китайского языка и поставит первое сердечко к твоей аватарке. кто позвонит и так очень мило скажет "клёвоооое утро!!!" и ты сразу улыбнёшься и добавишь к своему настроению 1000 поинтов. многоуважаемый и вечно живой лев николаевич недаром сказал - "любить - это значит жить жизнью того, кого любишь". в дружбе всё как то тоже так. ты начинаешь приобретать привычки этого человека, говорить его голосом, становиться внешне похожим на него, слушать его музыку, даже если она тебе кажется отвратительной сначала. то есть ты впускаешь в свою жизнь всё что касается именно этого человека. и тебе нигде не будет скучно с ним, даже в самом наискучнейшем месте в Беларуси. это так клёво! вот я подумала про свою фразу "а вот сколько людей общаются со мной, потому что я клёвая?" так вот. не нужно много друзей, дружащих с тобой из-за твоей клёвости. даже может без 2 можно обойтись. нужен 1 очень- очень- очень клёвый, такой самый настоящий, какой бы пафос не включало в себя это слово. когда ты вместе с ним, ты понимаешь, что на тебя не наплевать, ну в общем да, чувствуешь себя значимым ну или клёвым. и так очень весело. для этого и нужны друзья. и парни в общем-то тоже. потому что 80 или 90 процентов половинки заключается именно в этом всем, что я описала выше. я не устаю говорить тебе "спасибо, что ты есть"

@музыка: what you know и вообще шафл с айпода

@настроение: супеееееер!

@темы: you, Друзья

---

'cause we g'love you

банальна, але чаму ад нас так хутка і лёгка сыходзіць тое, чым мы так даражым?
і нават калі гэта не патрэбна, усё роўна балюча.
ліцэй. я так не хачу пакідаць цябе...
першы год - самы-самы, але нават тое, што ўвесь другі я толькі і думала, каб зваліць, а зараз, калі засталіся такія апошнія тыдні ці 2 месяцы, я проста зусім не хачу сыходзіць. я проста не разумею, як 11" не ўпалі ў істэрыку на выпускным. і я проста ня ведаю, што будзе са мной. мне так падабаюцца твае калідоры, тваё паветра, чалавек-аловак, існуючыя людзі-крабы, бясконцыя батанікі, музыка на перапынках, пары віталя і гісторыі і наогул, усе-усе!
я так люблю гэта ўсё, што звязана з ліцэем, нават калі мне не падабаюцца нейкія асобныя людзі і рэчы. хаця... я б не сказала, што мне хтосьці ці штосьці так моцна не падабаецца)
у мяне такое уражанне, што да студзеня 2009 года мяне проста не было. курсы, 31 жніўня, гэтая такая рамантыка першай чвэрці, кульныя адзнакі, кульныя людзі, кульная музыка.. а потым бясконцыя бітлы на паў гады, доўгая зіма за працоўным сталом з цтшнымі кніжкамі, самая найлепшая вясна ў свеце(напэўна, цяпер кожны год буду так казаць))) і вось я сіжу 31 сакавіка 2011зусім не такая, як была 2 гады таму.
я ўсё ж такі думаю, так і трэба: нельга прыпыняцца на чымсьці вельмі доўга, бо, як мне не так даўно было паказана, жыцця таа-а-ак ШМАТ!
надта больш, чым мы толькі бачылі за ўсё сваё жыццё! і калі ўсё змяняецца, гэта лепш, чым сядзець на адным і тым жа шчасці, бо яно можа быць значна большае. так што, нягледзячы на кантраст паміж пачаткам і канцом гэтай нататкі, я проста скажу(як кажа Люба) : і ўсё будзе афігенскі-клёвенька! (гучыць напэўна лепей).
а з новымі песнямі і фільмамі бітлоў (для мяне) наогул клёва-клёва так))
love-love-glove^*

@музыка: shuffle з айпода

@настроение: афігенскі-клёвенька!!

@темы: glove, ліцэй, бітлы, найлепшая вясна

---

і ў рэшце рэшт

мне чамусьці пад новую мі энд ай у галаву прыйшла даволі странная думка. вось калі так падумаць, калі я кажу Любе "усім пляваць", усім мажліва і не пляваць, але галоўнае, што гэтыя ўсе, гэта ты і ёсць, і калі табе пляваць, усім таксама пляваць *аля джон
мы ўсё і мы нічога. і няма цалкам аніякай розніцы, што будзе заўтра - 3 тэсты па ангельскай ці канец свету. прынамсі, мне падабаецца так думаць. мінус 1000.

@музыка: she & him

@настроение: aha-mhm

@темы: Развлечения

---

-

больше нет слов.
это просто чудесно.
чудеснее самого чудесного

---

Mr Sandman, bring us a dream!

вось я сіжу ем бясконцыя чырвоныя каптуркі, зефіры ў шакаладзе і снікерсы, закапваю каплі ў свой ужо не ячань(і дзякуй Богу!) і слухаю калядныя песенкі тыпа з кахання насамрэч. самае жахлівае, што мне нават нельга тут сядзець, таму што нельга напружваць вочы. і чытаць, глядзець мульцікі таксама нельга, і мне вось цікава, што можна шчэ рабіць, калі не гэта, і нельга выходзіць на вуліцу. гэтае 8 снежня напэўна самае страннае з тых, што былі. пагледзім, што будзе заўтра, ха-ха! як сказала мая маці, горш было б толькі калі б табе прапанавалі адсвяткаваць на могілках, ці на вялікай сметніцы. а па мне гэта было б вельмі весела.. ну што.. адзінае, што я хачу, гэта плакаць хаця б трошкі менш, таму што мяне гэта пачынае раздражняць. але калі заўтра стрэсс пасля аперацыі ня пройдзе, вечарам будзе ціхая істэрыка будзем лічыць, так і трэба. так
яшчэ было б нядрэнна, каб збылося жаданне, якое я загадала ў той прыгожай чырвонай скрыначцы. і каб тыя, якія я загадаю заўтра, таксама збыліся, бо яны абяцаюць быць вельмі кульнымі.
насамрэч, нічога такое 8 снежня. кульна паразмаўляла з Волей і бабуляй, з'ела шмат смачнага, паслухала добрую музыку і пачытала конан дойля, усе распавядалі мне добрыя навіны і ў рэшце рэшт я супакоілася. усіх люблю, дабрана-а-ач! :*

@музыка: бітлы

@настроение: superb!

@темы: 8 снежня, кніжкі, салодкае

---

тыдзень да:) і 10 калпакоў

позна і час класціся спаць, каб раніцай устаць і штосьці рабіць з геаметрыяй, якую я ўсёж такі вучу, але ж мне вельмі хочацца захаваць той настрой, які зараз, хаця б тут. проста я так усіх люблю, як бы гэта банальна не гучала, таму што людзі, калі разабрацца, такія кульныя, калі браць са свайго суб'ектыўнага погляду, у вас усіх ёсць хаця б адна(а звычайна больш) станоўчая рыса. ну ці проста кульная шмотка))
ну ці вы проста слухаеце тую ж музыку што і я, ці ў рэшце рэшт робіце штосьці добрае для ўсіх нас. гэта кульна, што так. што ёсць людзі, якіх я вельмі люблю і яны мяне, і тое, што гэта стварае такое.. даволі ўлётнае, больш чым як мой кубак, адчуванне. як песні сінатры, бітлоў, як мой мьюс, як голас, смех на ім, смешны вугорскі(ці якісці так яшчэ) акцэнт, які прымушае пасмяхацца ці проста доўга-доўга смяцца разам. як бліскучы снег у студзені, як мой дзень нараджэння і восьмага снежня, як выпадковыя песні ў айподзе, якія на 3 з нейкім хвіліны ўносяць у мінулае, такое кульнае і самае добрае. праз яго і ствараецца нешта, што трымае кожны дзень, і з-за чаго жывеш у прынцыпе. вось так сядзіш і думаеш, зараз так кульна, а потым.. падарунак на ложку, вялікі куфэрак з цукеркамі на новы год, кожны дзень кульныя вітанні і музыка ў ліцэйскіх калідорах, халодная зіма і зноў вясна і лета-лета-лета-а! )))) а яшчэ дыскатэкі і выпускны, дачакацца жніўня і калі-небудзі з'ездзіць у Лондан на мьюс. і пазнаёміцца-такі з Мэцью і Домам, так-так-так)) усё атрымліваецца, становіцца лепш, сёння нэсквік ці мілка, а заўтра ўжо рытэр спорт ці тая смачная шакаладка з ёгуртам. (складана зразумець))
вельмі вас люблю, асабліва маці, бабулю, дзядулю, Таню, Веру і Жолта, Алесю, Волю, Яну і астатніх. вельмі-вельмі) і катка. і мэта.
яшчэ 20 хвілін і мне застанецца 7 дзен да сямнаццаці, калі я стану.. хе-хе) ну гэта потым. наогул, добрага тыдня, больш градусаў, і я люблю ва-а-ас!))

@музыка: элвіс-бітлы-фрэнк

@настроение: самае лепшае

@темы: штосьці стала халадаць:)

---

fiesta, baby! (no more spoons, use your hands!)

клас, больш натуральна няма слоў) і восень такая цёплая, лепей за вясну.. такое уражанне нібы я знаў ператварылася ў сябе з лютаўскіх часоў, толькі ў палепшаным варыянце. суперскае адчуванне. толькі б часу больш і не страціць нервы з-за вучобы. хачу адмовіцца ад нэта зусім, бо марную шмат часу на яго, а нічога асаблівага. яшчэ трэба адмовіцца ад слодычаў, размоваў па тэлефоне і айпода. і ад таго, калі пасля будзільніку доўга ляжыш у ложку і думаеш. так цікава, ці атрымаецца?
і шчэ (план на бліжэйшы год да верасня)
паступіць у той самы універсітэт зразумець і вывучыць усё што трэба.
вылечыць спіну і вока і трэніравацца, каб прыйсці ў форму.
удасканальвацца з кожным днём(:
кульна прадставіць астраномію
з'ездзіць пакатацца на кане
з'едзіць у вугоршчыну
паехаць у тур па Еўропе(да Лондана) з Эліс (і замуціць з кульным іспанцам
наогул адпачнуць летам як належыць
трымаць свядомасць, прынамсі калі будзе патрэбна.
папрацаваць ад бізнэс школы ў якім-небдузь кульным месцы.
ісці па сваёй дарозе як у мяне на дошцы

думаю, гэта далёка не ўсё, але хай будзе так пакуль што. пастараюся больш не залазіць сюды і ў кантакт і паўсюль. і найвялікшы дзякуй анёлу. ты самы-самы-самы лепшы, igen-igen)))

*удачы і мазгоў мне*
да будзе з намі сіла!

@музыка: indie uk and us

@настроение: flovering

@темы: я, ліцэй, Учеба

---

Закрытая запись, не предназначенная для публичного просмотра

---

Закрытая запись, не предназначенная для публичного просмотра

---

ледзянец, ледзянец, ола-лі-ла-лі-ла-лі.. (25 верасня)

чудовэ. дзень нумар 37, урэшце рэшт, і нават аніякіх праблемаў ангельская без праблемаў, цямлю на беларускай, кіпа новай музыкі, спампаваная вясёленькая папса. як жа часам дапамагае катэдра. такая цёплая неупэўнаная ўпэўненасць, што хочацца пасмяхацца. шэнціць проста паўсюль, і гэта не здзіўляе зусім. спадзяюся на наступным тыдні, пад час самастойных гэта ня зменіцца збівае проста поўнасцю з панталыку пытанне ў галаве, якое то свідруе мне мазгі, то знікае і дазваляе мне на пару хвілін адчуць свабоду. такое няясняе, не сфармуляванае пытанне, хаця... усё гэта глуства напэўна, і як заўсёды вырашыцца самым простым чынам.
амаль што

@темы: theo, m

---

Закрытая запись, не предназначенная для публичного просмотра

---

Закрытая запись, не предназначенная для публичного просмотра

---

*hrrrr*

увесь тыдзень страчвала цярпялівасць сюды напісаць. ну-с)
1) пачатак тыдню
я цябе вельми люблю, нават можа і кахаю. каб не было ўлом, працытавала бы тыпа маё эсэ пра цябе, там дзе пра цябе было так шмат.. ты-самае вялікае маё адчуванне, жыццё (невялікае, але яскравае, якое празрыстай вадой цячэ ў фужэр вечнасці, паветра, трава, жывёлінкі, мУзыка, музЫка, нават шакалад, дзякуючы табе ў мяне ёсць мой ВГ1, бацькі, сябры, і далейшая банальная фігня) учора на бел. паседжанні падчас дыскатэкі ЗНАРОК спявалі, што могуць аддаць жыццё за табе. (я хачу слухаць табе, быць табою пачутаю, хачу бараніць табе, і быць пад тваёй абаронай) назаўжды. (быць часткай бясконцасці і цябе) гэта не проста словы, але ж можа і калі так, яно падмацавана маімі даволі глыбокімі эмоцыямі і гарачымі адчуваннямі, наўрад ці гэта трызненне. і ведаеш.. я ніколі не змяню Ўкраіну на цябе
2) *для цябе больш няма словаў, як "дзякуй, што ты ёсць". мне с табой заўсёды лёгка, я магу не думаць, што я кажу, і гэта самае галоўнае. 1 з 2 - ня так і дрэнна) *
3) блін, якая ж ты набрыдзь, што прывабліваеш мяне. і я, хрэн табе ў вочы, гэтага афігенна хачу, і хаця гэта дрэнна "убівать бедняг", але.. насамрэч складана растлумачыць маі адчуванні. я ведаю, чым гэта ўсё скончыцца. ты скажаш: "а маці боска, соня, гэта трызненне, пажартавалі і хопіць, але ж я ведаю, што гэта ня так. ты і клім- вы самыя бледныя на фотах, хе-хе-хе)))
4) яшчэ раз сцвяржаюся, што трэба вылазіць з кантакту. гэта поўнае лайно, толькі сапсуе настрой.

@музыка: "развітанне з радзімай"

@настроение: (-1;1)

@темы: Любовь, Мысли вслух, Учеба

---

I'm freezing and losing my way..

усе проста неяк вельмі весела і адначасова странна, таму што і лёгка і складана, добра і дрэнна, сонечна і пахмурна, muse і не muse руская і беларуская, любоў і невядома што, снег бліскучы і не, нічога не рабіць і старанна займацца, сур'ёзная і мягка кажучы не вельмі)) мілая і вельмі злая, інтэрнэт і без яго, яркая і цьмяная, разумная і нейкая не, свядомая і не, ветлівая і грубая, (заганяцца і адчуваць сабе ў Іўі летуценіі і расчараваніі і проста не эканамічная. ніколі не думала, што я калі небудзь так расчаруюся, хаця, можа гэта толькі зараз так(што не здзіўляе) і хочацца проста легчы, піць гарбату, любавацца мінскам, любіць Беларусь, любіць майго анёлка, шчэ раз заўважаць што на гэтай мове ўсё гучыць ня так, лепей, нават самыя банальныя фразы не такія .. банальныя чытаць ангельскія кніжкі, менавіта о. генры, гары потэра, чуць украінскую мову, есці шакалад, лавіць ад гэтага самы найвялікшы кайф у жыцці, раскідваць бліскучы-бліскучы снег нагамі, бегчы ў падскок, заўсёды ўжываць Ў, нават калі не патрэбна, будаваць дзяржаву ад мора да мора, шырока пасмяхацца, танцаваць.. і шчэ набыць фільмаў на бел. мове. так прыемней, і час не губляецца.
складана пакуль што знайсці раўнавагу ў адчуваннях, адносінах, ў вучобе, у сабе, нарэшце)
проста чаму сці зараз здаецца, што людзі становяцца далей за мінулы час, пачынаюць мяне менш разумець, хаця любяць як любілі, але калі шчыра.. такое трызненне))) адначасова як мне стала 10 год, я стала больш эгаістычнай, і зараз гэтую рысу безумоўна можна аднесці да мяне не сумняваючыся. прабачце за тое, што ўзарвала вашыя мозгі сваёй маечнёй)
зараз цеплыня ў маім сэрцы, душы - яна ваша: маіх бацькоў, менавіта твая, сяброў, нават тых, каго я любіла раней, а зараз не, зразумела, мая ўласная)

@музыка: Map of Your Head

@настроение: якая цудоўная песня, які цудоўны мэтт, як я люблю дома, і які мілы крыс! )))

---

-20:)

hey! сіжу і радуюся з таго што ў любы момант магу адчыніць кіндэрсюрпрыз, з'есці шакалад і гуляць ужо з новай цацкай))) неяк странна так у 16 год зноў пачаць тупа радавацца і здзіўляцца з новых цацак, і такога самага смачнага кіндэр шакалада. дн быў самы самы лепшы, калі шчыра. мяне павіншавалі нават тыя, ад каго я не чакала гэтага і я зноў успомніла пра іх і напэўна запрашу ў гэтую суботу. можа да лепшага я пайшла сёння ў ліцэй, таму што -20 а ў мяне няма зімняга паліто. хаця і дома таксама холадна, сям'я Анкуда заўсёды пачынае заклейваць вокны дзесці ў сакавіку, гэта нармальна))) а яшчэ ў мяне праз дзень алімпіяда я вось сіжу ў нэце. а мне яшчэ так шмат трэба вывучыць, 10 падручнік і эканоміку. астатняе ня варта(хоць і нішто ня варта). а яшчэ я ўсё ж такі вырашыла нешта рабіць з мовай. трэба зрабіць улёткі, даць віталю, запоўніць самой, каб мы ўсё ж такі набралі 50.000. атрымаецца абавязкова, трэба толькі нешта зрабіць для гэтага. і трэба пачаць размаўляць заўсёды, мне так гэтага зараз не хапае.. спадзяюся, гэта таксама атрымаецца. яшчэ ўчора глядзела мульцікі на ўкр. мове, так спадабалася! я дарэчы ўжо так прывыкла да ўкраінскай, што ў злыднях не магу адрозніць мовы, дзе якая, проста не адчуваю. "янгол" асабліва спадабаўся, я яго яшчэ потым успамінала і думала, што трэба ўсё ж такі верыць у анёла захавальніка, і тады ўсё будзе добра. хаця ўсё і так цудоўна насамрэч, вось у пятніцу дзесці ў 16 будзе яшчэ лепей)) ну, удачы мне, потым напішу што як.

@музыка: soldiers poem

@настроение: цудоўнае)

@темы: Зима, Мысли вслух, Радостное, Еда, Учеба

---

:)

які добры дзень! зноў я нічога не раблю, нікуды не хажу, але ж спраў шмат (і ежы смачнай таксама шмат)))) і гэта ўсё дае цудоўнае адчуванне шчасця яшчэ сёння першы снег. можа ён і не першы, але ж першы які я ўбачыла. гэта так добра! нажаль я пайшла на вуліцу сёння, але ж і не было часу. а яшчэ такое тупое адчуванне, што новы год. недзе 30-31-е, ужо купілі ёлку, гатовяць ежу, купляюць торт. напэўна, лагічна было б зараз сказаць штосці тыпа ах, я так хачу, каб гэта было хутчэй! та-ак, можа трошкі, але зараз так добра ўсё што не хачу нічога змяняць і траціць вясёлы ліцэйскі час. банальна гучыць, але я хачу каб гэта ўсё было значна даўжэй, я думаю ліцэісты мяне разумеюць) даслухала преступленіе і наказаніе. гэта напэўна першая карысць з вакацый, хаця і даволі пасіўная. тупа ляжу, ем і слухаю. буэ, якая я стала))) ну нічога, я спадзяюся, што калі я перастану хварэць, ужо няма тэмпературы, я зноў пачну нешта рабіць. а зараз так улом..
а, вось што!
збыліся некаторыя з маіх мар..
-паесці ежу з мака
-замець сябе вэбку
напэўна ўсё) але іншыя збываюцца паступова)
а, і + каб батэ не толькі ў бенфікі выйгралі але і сёння ў аек-а і ў эвертана потым. калі лаа-а-а-ска! я так хачу, каб яны выйшлі, ну калі ёсць яшчэ шанс нейкі, канешне)))

@музыка: chopin - walts

@настроение: cool)

@темы: Веселое, Мысли вслух, Осень, Отдых, Позитив, Радостное, Творчество, Еда